20 Mayıs 2013 Pazartesi

Gençlik ve Gelecek - 20 Mayıs 2013

Melekler - 2

Türkiye’de engelli olmak neleri yapmalarına engel oluyor?
Yaşadıkları çevreleri hakkında ne düşünüyorlar?
Nasıl bir çevrede yaşamak istiyorlar?
Eğitim yaşamında karşılaştıkları sorunlar
Özellikle tercih edilen bölümler var mı?
Geleceklerini nerede görüyorlar?
Türkiye’de yeterince iş olanağı bulabileceklerini düşünüyorlar mı?
Nasıl bir Türkiye ve nasıl bir dünya istiyorlar?
Aileleriyle ilişkilerini nasıl tanımlıyorlar?
Kuşaklar arası çatışma yaşıyorlar mı?


Ozan ULUSOY

Yayından:
"İnsanın fakir olması zengin olması yada engelli olması hiç önemli değil.
Önemli olan insanın kendisi olması. Bir sınıflandırma yapılmasını doğru  bulmuyorum.
Normal insanlara göre kendimi engelli görmüyorum.

4. akşam sanat okulunda matbaa bölümünde eğitim gördüm. Kalfalık belgesi aldım.
Şuan satış danışmanı olarak çalışıyorum.
Bize destek olan, bize yardımcı olan ve bizi seven insanlar sayesinde kendimizi göstermeye çalışıyoruz.

Gitar ve darbuka çalabiliyorum. Bir ara Türk Halk Müziği korosunda yer aldım.
Doğayı çok seviyorum. Doğa deyince de aklıma gelen ilk yer Ankara. Ankara’yı çok seviyorum"



Burcu DERE

Yayından:
"Radyo ve Televizyon Programcılığı okuyorum. Erzurum’da doğdum Ankara’da yaşıyorum. Ankara’yı çok seviyorum.
2 tane şiir kitabım var. Son kitabımın adı Şiir Kızı Ankara.
Engelimi bu kadar kabullenmemin sebebi, Ankara’nın beni içten yürekten kabullenmesidir diye düşünüyorum.

Bizlere engelli denmesin. Bizde normal insanız. Her şeyi yapıyoruz. Bir sıfat konulmasına gerek yok diye düşünüyorum.

Ben 4 yaşımdan beri psikologlarla içli dışlıyım. İnsanlar, psikologlara sorunları olanlar gidiyorlar diye düşünmesinler. Ben mutluluklarımı paylaşıyorum. Psikoloğum şiir kitabı çıkarmam adına bana çok destek oldu. Her engellinin bir psikoloğu olmalı diye düşünüyorum.
"

Prof. Dr. Hayriye Erbaş 
Program danışmanı
Ankara Üniversitesi
Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder